کوجان دیه بسیار بزرگی در شمال اصفهان بود که از سوی غرب به جاده­ ی تهران- اصفهان می ­رسید و اینک تمام آن و زمین­ های اطرافش در شهر واقع ­شده ­است. این ناحیه جزو دهات معروف قطعه­ ی شمالی بلوک ماربین محسوب­ می­ شد و چنان­که جابری انصاری می ­نویسد از مقدار 72 سهم آب مادی سهم، 2 سهم آب برمی ­داشت (جابری انصاری،433:1378).

قسمت شمالی بلوک ماربین، کشتزارها و باغستان‌هایی داشته که آب آن از رود و قنات با هم تأمین می­شده­ است (الإصفهانی،310:1368). کوجان، از لحاظ واژه ­شناسی از سه جزء «کِ+ او+ ج+ ان» ترکیب ­شده ­است. جزء اول یعنی«کِ»، تخفیف­ یافته­ ی واژه­ ی «کی» به معنی قنات است و جزء دوم یعنی «او» به معنی آب است. جزء سوم نیز حرف وقایه و جزء چهارم، علامت کثرت و نسبت است. مجموعاً واژه­ ی «که + اوگان» یعنی منسوب به کی و آب یا کهریز آب و جایی که آب از کاه­ریز است. کوجان الان نیز کی بزرگی دارد و اسم آن با معنی تطبیق ­می­ کند (مهریار،467:1382).

رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.