«(طامه) منطقه ­ای بعد از خاوجان و آزادان دراز و قبل از مهدی­ آباد و دولت ­آباد به قصد امام زاده نرمی است» (جابری انصاری، 1378: 418). طامه، جلگه­ ای و معتدل است و آب آن از چاه، محصول آنجا غلات، پنبه، صیفی و در گذشته تریاک بوده و شغل غالب اهالی زراعت است (دهخدا، 1372: ذیل طامه). طامه در عربی، به معنای روز رستاخیز و قیامت است.

رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.