فیزادان/ پیزادان/ فیزیدان، در دهستان کراج(کرارج) در جنوب شرقی اصفهان قرار­گرفته­است. این دیه، دیهی بزرگ محسوب­می‌شود زیرا در سال 1355، 398 تن جمعیت داشته­است و اینک بی­شك جمعیت بیشتری دارد.[ در سال 1389، ۷۴۳ نفر جمعیت داشته­است.] ناحیه­ی کراج نیز یکی از نواحی آباد، سرسبز و خرم اصفهان است و به حکم وجود نام‌های کهن در آن چون دنارت، ردّان، گودران(گودرون) و چریان، یکی از نواحی کهن تمدن و سکونت ایرانیان قدیم بوده­است اما اکنون، به دلیل نزدیکی با شهر اصفهان، شهرگرایی در آنجا سخت نفوذ­دارد و از شیوه­های سنتی کهن، در شؤون زندگانی کمتر نشانی در دست است. اثر تاریخی در این نواحی کمتر وجوددارد و جز مسجدجامع دشتی، در نواحی اطراف، اثر مهم باستانی به­چشم­نمی‌خورد.

پیزادون را در منابع، فیزادان هم نوشته­اند و در تداول عامه­ی مردم نیز این واژه، گاهی با «پ» و گاهی با «ف» تلفظ­می‌شود زیرا «پ» و «ف» در زبان فارسی، به آسانی به هم تبدیل می­شوند. ترکیب این واژه چنین است: «پی+ زا+ دان». جزء اول، صورت تخفیف­یافته­ی واژه­ی آپی به معنای آب است که حرف اول در تطور ساقط­شده­است. جزء دوم از ریشه­ی زایش و زاییدن است که بسیار رایج است و جزء سوم، «دان» به معنی محل احتفاظ نیز رایج­است؛ بنابراین پی­زادان به معنی جایگاه آبدار است که معنایی مطلوب و کثیر­الإستعمال است(مهریار، 1382: 245و244).

طبق طومار شیخ بهایی، در عهد صفویه فیزادان از مادی رؤسا 24 سهم داشت و در مسیر مادی رؤسا بعد از ازوار و کوزیان و قبل از فوهه(ردان) و فودان و دنارت است. در عهد قاجار طبق صورت اداره­ی میاه(آب)، این محل 30 سهم حق آبه می‌برده­است(جابری انصاری، 1378: 435 و423).

منبع: رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.