شهرداري منطقه 8 با مساحت ۲۰۳۹ هکتار، از شمال به محور خیابان بهارستان از تقاطع امام خمینی (ره) تا تقاطع خیابان کاوه، از شرق به محور بزرگراه کاوه از تقاطع خیابان بهارستان تا میدان شهدا، از جنوب به محور خیابان فروغی از میدان شهدا تا میدان جمهوری اسلامی و از غرب به محور خیابان امام خمینی از میدان جمهوری اسلامی تا تقاطع خیابان بهارستان محدود مي شود. در نیمه دوم سال 1363 شهرداری منطقه 8ازشهرداری منطقه 2 جدا شد و در ابتدای سال 1386 در راستای خدمات رسانی بهتر و مطلوبتر به شهروندان ارجمند، این منطقه تقسیم شد و منطقه 12 به عنوان منطقه ای مجزااز منطقه 8آغاز به کار کرد.

ويژگي هاي طبيعي

در محله­ مارچین قدیم منطقه­ای کشاورزی (شمال خیابان بهارستان فعلی) وجود داشت که به علت نم­ و ­نای زیاد به آن نادانی (تخفیف­یافته­ نم­دانی) گفته ­می­شد و در بعضی از فصول سال به علت جمع­ شدن آب در آن و گل­شدن زمین قابل کشت نبوده­است و محل جمع­شدن مار بوده­است که بعدها به آن ماردانی و مارچینی گفته­ شده­ است.

همچنين محله طامه، جلگه­ای و معتدل است و آب آن از چاه، محصول آنجا غلات، پنبه، صیفی و در گذشته تریاک بوده و شغل غالب اهالی زراعت است (دهخدا، 1372: ذیل طامه).

در قسمت شمال اصفهان نيز بالاتر از فلکه­ی جمهوری (دروازه­ تهران)، به سمت شمال غربی، در مقابل کارخانه­ی روغن نباتی ناز، دشتی سرسبز و خرم به نام فرتمان قرار­دارد که گاه پرتمان نیز خوانده ­می‌شود و برخی تازی ­دوستان، آن را فرطمان می­نویسند که بی­شک، سهو و غلط است. این صحرای دلاویز که از شمال به کوجان و از جنوب به صحرای کساره محدود است، سابق بر این دهکده­ای داشته­است که اینک آثاری از آن باقی­است ولی در حال حاضر، دهکده بشمار ­نمی­آید.

ويژگي هاي تاریخی و گردشگري

از آثار تاریخی و قدیمی محله مارچين می­توان به مسجد فرزند موسی­بن جعفر (ع) اشاره­کرد که قدمتی حدود 200 سال داشته و با اعتقادات مردم محل پیوندی جدانشدنی دارد. از نظر شهرسازی و معماری اینگونه نقل­شده که کل محله را یک دیوار بزرگ گلی دربرگرفته­بوده و ورود و خروج از دو دروازه که یکی در میدان شهدای محله و دیگری در انتهای خیابان شهدای مارچین قرارداشت انجام­می­شد و ساخت­و­ساز­های مردم به دور مسجد کوچک (مسجد امام حسین فعلی) انجام می­شد و کوچه­ اعیانی نشین محله به کوچه­ حاجی­ها معروف بوده ­است.  

کساره نيز یکی از نواحی قدیمی اصفهان است و اسم آن حاکی از این قدمت است. در نشریه­ی مرکز آمار ایران، آن را از دیه­های دهستان جی از شهرستان اصفهان دانسته­اند و برای آن 199 نفر جمعیت قائل شده­اند اما به این نام در فرهنگ جغرافیایی اصفهان، محلی وجود­ندارد. کساره محلی است در خیابان رباط در شمال اصفهان که اکنون با توسعه­ی شهر، جزء آن شده و کِی(قنات بزرگی) نیز داشته که اکنون مثل قنات‌های دیگر دیه­های اطراف آن (شمس­آباد آهنگران، کوجان، فردوان و فرتمان) خشک­شده و از ­بین­رفته­ است. این محله، چشمه­ی بزرگی نیز داشته که آب از آن می‌جوشیده و از نزدیک آب بخشان (فلکه­ی شهدای امروز) عبور­می‌کرده ­است.

در کساره، چشمه­ای به نام چشمه کساره معروف بوده­است. چشمه­هایی که دارای قدمتی طولانی هستند، زمانی نقش سیل­بند داشته­اند اما سال‌ها است که به وادی فراموشی سپرده­شده و چهره­ی نابسامان و نازیبایی به خود گرفته­اند. یکی از این چشمه­ها، چشمه­ی کساره واقع در پل شهید ردانی­پور ابتدای خیابان بهار است که اخیراً به پارک تبدیل­شده­است.

همچنين، محله شمس­آباد که در شمال شهر اصفهان و نزدیک محله­ی مورنان و آب­بخشان و در شمال خیابان فروغی واقع­است، در قدیم دیه‌ای در نزدیکی دروازه شمالی شهر بود و امروزه، به نام شمس­آباد معروف­است.

آسیب های منطقه هشت:

وجود تعداد زیادی زمین ها و پلاک های مسکونی فاقد سند رسمی در منطقه کمبود سرانه فضای سبز منطقه به دلیل کثرت جمعیت وجود حجم بالای بافت فرسوده در منطقه تداخل بافتهای مسکونی با زمین های بایر وجود تعداد زیاد اتباع افغانی غیر مجاز در چند محله از منطقه

ظرفیت های منطقه هشت:

حضور قومیت های مختلف پراکندگی مناسب مراکز مذهبی وجود ایستگاه مرکزی متروی اصفهان و بسیاری از ایستگاه های خط یک مترو در منطقه هشت وجود پایانه مسافربری کاوه وجود شهربازی ملکشهر وجود صنایع دستی شمال اصفهان وجود سه برج کبوتر در محله های مارچین و کوجان