ردان، روستایی است در جنوب شهر اصفهان، بعد از محله­ی یونارت، که فاصله­ی آن از شهرستان(جی) حدود 3 کیلومتر است. این نام ترکیبی از رد و ان نشانه­ی جمع و فراوانی است. رد در اوستا به معنی بزرگ، سرور و پیشواست؛ به ویژه بزرگ­مینو را رد می‌گفتند. در نزد ایرانیان باستان هر چیز که نیک و سودمند باشد، درخور ستایش است. برای ستودن موجودات نیک، از هر تیره­ی آنها، نمونه­ای را که بی­کاست و برازنده بود برمی­گزیدند و آن را که رد آن تیره شمرده­می‌شد، می‌ستودند(شفقی، 1353: 182).

مرحوم مهریار می‌نویسد: «ردان که در زبان محلي رَدّون و رادون تلفظ­می‌شود، نام ديهي است در دهستان كراج(كرارج) كه نزديك اصفهان بوده و ديه بزرگي را شامل می‌شده است.(کراج، از طرف مغرب به برزرود جي، از طرف شرق به بلوك براآن، از طرف شمال به زاينده­رود و از طرف جنوب به زمین‌های بايري كه از پل شهرستان به طرف مشرق كشيده­می‌شود محدود­می‌شد. آب زمین‌های آن نيز از زاينده­رود تأمين­می‌شود).

 نام فارسي كهن ردان، نشان از قدمت تاريخي مكان آن دارد. رد صورت مخفف راد به معناي بزرگ، آزاده، شريف، نجيب و نيك­رفتار است.

واژة رد در آيين زردشتي، عنوان روحاني خاصی است كه به نگهبان آتش داده­می‌شد. در آيين زردشتي علاوه بر آذربانان يا آتربانان كه مأمور نگهباني از آتش و روشن نگه­داشتن آن بودند، افراد ديگري نيز اين وظيفه را انجام­می‌دادند كه در زبان اوستايي، به آنها رتو(Ratu) می‌گفتند. این عنوان، كم­كم از صورت اسم خاص، عموميت پيدا كرد و به معني راد(شريف، نجيب و آزاده) شد.

قدمت اصفهان و قدمت نام رد، نشان اين است كه در دوره­هاي گذشته، دیه‌هایی به مردم روحاني زردشتي اختصاص داشته­است و يا نام آنها بر اين ديه­ها نهاده­شده­بود. بنابراين در واژه­ی ردان يا رادان، جزء اول به معني نگهبانان آتش و جزء دوم، ان پسوند كثرت و نسبت است كه در عين اينكه علامت جمع است، نسبت را هم می‌رساند» (مهریار، 1382: 413-411).

اسم سابق ردان، فوهه بود و از مادی روسا 26 سهم می‌برد. ردان در مسیر این مادی، پس از دار و فیزیدان و قبل از سوراخ­سنگ و جشاران است (جابری انصاری، 1378: 435).

در این محله در خیابان آبشار سوم، آرامگاه امامزاده­ابراهیم قرار­دارد. نسب این امامزاده­ی بزرگوار بنا به روایت بزرگان و معتمدان محل، به حضرت موسی­بن­جعفر(ع) می‌رسد.

بنای قدیم امامزاده، مساحتی به متراژ 100 متر داشت اما اکنون مساحت کل امامزاده، حدود 30 هزار متر مربع است. بنای جدیدالإحداث امامزاده که در دست ساخت است، مساحتی به طول 14 و عرض 14 خواهد­داشت و کل مساحت آن به 1600 مترمربع خواهد­رسید. بنای جدید در سال 1388 به همت اهالی و خیرین و اداره­ی اوقاف، ساخته­شده­است. ضریحی فلزی از جنس نقره به ابعاد 2×2 روی مزار امامزاده قرارگرفته­است. مردم و اهالی سایر نقاط برای زیارت و برآورده­شدن حاجاتشان به این مکان شریف مشرف­می‌شوند. در کنار گنبد امامزاده، گلزار شهدا و قبرستان روستا واقع­شده­است (www.harameyar.ir). 

منبع: رصدخانه فرهنگي اجتماعي اصفهان. (1395). شناسنامه فرهنگي اجتماعي محلات شهر اصفهان، فاز اول. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان.